Unu de sos binos de sa provìntzia de Aristanis prus connotos e prus apretziadu est sa Malvasia de Bosa, chi faghent in sas biddas de Pianalza: Bosa, Frussio, Magumadas, Mòdolo, Tinnura, Tresnuraghes e Sune. Est unu binu biancu, intensu e dedicadu, su tastu est sicu e abarrat pagu pagu marigosu; imbetzat in cubas non prenas de su totu cun a intro fermentu naturale “flor”.
Est bona meda bufada paris a sos durches de mèndula, sos pirichitos, su tziculate e su casu betzu; cussa betza de tres annos si bufat fintzas comente aperitivu. Sa malvasia de Bosa, lassada in cubas de castàngia, podet imbetzare pro deghinas e deghinas de annos, fintzas prus de chimbanta annos e esistit fintzas malvasia chi tenet prus de unu sèculu.
Paret chi sas bides de malvasia siat arribada dae sa Grètzia in Sardigna in su de V-VI sèculos a pustis de Cristos ma àteros istudiosos faeddant de su 1200, cando unu prìntzipe grecu aiat tzirriadu sos venetzianos pro dd’agiudare a bìnchere sa tzitade de Monembasia o Monenvasia. In cussa ocasione sos venetzianos ant connotu custu binu e, essende∙ddi agradadu meda, ant pastinadu bìngias noas, in antis in Creta e in àteras ìsulas territòriu issoro e a pustis in Vènetu e fintzas in àteras regiones de su Mediterràneu.
Sa malvasia est binu de festas, comente batijares e isposòrios, e binu de Missa.
(MM)