In sa provìntzia de Aristanis, una de sas festas religiosas prus mannas est cussa de Nostra Sennora de su Remèdiu. Sa novena e sa festa si faghent in Donigala Fenughedu, fratzione de Aristanis, in ue b’est una de sas crèsias prus connotas dedicada a custu tìtulu marianu. Sa partetzipatzione de sos devotos est manna: sos de Aristanis, in medas - ogni die - andant a pee dae sa tzitade, passende in su ponte de su Tirsu, pro ascurtare sa novena ma arribant in medas fintzas dae paritzas àteras biddas. A pustis de sas noe dies de sa novena, sa die de sa festa, s’8 de cabudanni, sa gente chi acudit est meda e sas Missas sunt una in fatu de s’àtera.
Non mancant sas bancarellas (cussas puru non sunt pagas) de turrone, mustatzolos e àteru e giassos in ue si podent papare pische iscata, ambidda e porcheddu arrustidos.
Sa devotzione a Nostra Sennora, invocada cun su tìtulu de su Remèdiu est incomintzada in su de XIII sèculos e in Sardigna sa prima testimonia de custa devotzione est unu documentu de su 1590 cando un’òmine de orìgine sedilesa, proclamende ca fiat innotzente pro sas acusas chi ddi fiant faghende, aiat invocadu N.S. de su Remèdiu.
In sa Sea de Aristanis, in sa capella gòtica, b’est un’istàtua chi ddi narant de Nostra Sennora de su Remèdiu; est fata in perda colorada e fortzis est òpera de un’ispagnolu chi dd’at fata in su 1300.
In època medievale, in ue oe b’est sa crèsia de Su Remèdiu, bi fiat Nuracraba, una bidda ispèrdida sèculos a pustis dae sa pesta e dae sos undamentos; sa crèsia est abarrada e in sos annos est istada acontzada prus de una borta e assentada a segunda de sas esigèntzias. Sa crèsia est istada ismanniada in sos ùrtimos annos de su 1700 e a pustis in sos annos 1934-35, in su 1806 ant fatu s’altare majore in màrmaru coloradu; su campanile, chi in antis fiat ‘a vela’, dd’ant fatu in su 1903 e torradu a fraigare in su 1948-49; sa fatzada comente est oe est de su 1924. A intro de sa crèsia, in sos muros b’at paritzas làbides piticas de màrmaru chi tenent iscritu s’acrònimu P.G.R. chi cheret nàrrere ‘pro gràtzia retzida’.
(MM)
