Cun decretu de su Diretori Regionali (Ministeru de is Benis e de is Atividadis culturalis e de su Turismu - Diretzioni Regionali po is Benis Culturalis e Paesagìsticus de Sardigna) n.164 de su 24 de su mesi de idas de su 2014, sa cresiedda de Santu Triagus (aici ddu tzèrriant in su logu) o de Santu Cìrigu de Siamajore dda ant decrarada Beni de interessu culturali, stòricu e artìsticu.
Sa cresiedda s’agatat in su sartu de Siamajore in su logu anca fiat a primìtziu sa bidda e ndi dda iant pesada in sa primu metadi de su 1700, candu sa genti de sa bidda si fiat trantzida in logu prus artu arròscia de s’àcua scassada de su Tirsu.
S’agatat in unu cungiau, prus o mancu de 2000 mq e fiat inghiriada a muru anca s’acotzànt is muristenis sciusciaus in totu in su 1917, candu s’àcua scassada de su Tirsu iat fatu dannu a sa crèsia puru. De is muristenis abarrant a oi, a logus, is fundamentas. In su mesi de maju de su ‘43, in tempus de gherra, sa crèsia iat tentu dannu mannu po nexi de un’aeroplanu chi dda iat mitralliada, de insaras est abarrada serrada annus meda, finas a is traballus de su 1985.
In passau, a su costau de su campanili ddui iat una genna chi portàt inderetura a unu cungiau de sa parròchia postu a bìngia.
Su prospetu de sa crèsia est sèmprici e impostau a “barraca”, a su costau ddui at unu arcu a punta de mitra chi apoderat su campanileddu, unu tempus a duas campanas (s’una de su 1708 e s’àtera de su 1877) allogadas immui in sa domu de su predi, atesu de sa tenta mala de calincunu furuncu.
Sa crèsia est a sala retangulari partzida in tres campadas a duus arcus a punta de mitra arrimaus asuba de pilotus fortis de carcàriu. De sa navada s’intrat cun arcus tundus a duas capellas a ladu, a bòvida a bombei a tres pinàcius a cadaunu ladu, cun altaris de stocu.
A s’acabbu de sa navada ddui est su presbitèriu artziau de unu scaleri e partziu cun una parandilla, siat custa che s’altari, de su 1791, est de màrmuri a prus de unu colori.
Su presbitèriu est a bòvida a bombei cun cornissa de stocu e pavimentu de màrmuri arregiolau a scachiera, de innoi si intrat a sa sagrestiedda. Su pavimentu ddu ant torrau a fai de arregiola cota. Is murus e sa bòvida de sa crèsia ddas ant incroxadas e tintas lassendi a vista sa pedra de is arcus.
S’intrat a crèsia de su portaleddu a faci.
Is restàurus fatus in su 1985 ndi ant bogau a pillu s’arrastu de àteras duas gennas, una a faci e s’àtera a ladu. Iant aciapau finas arrogheddus de linna testimòngius de unu retàulu de su ‘600.