Sa pandemia de coronavirus de sos ùrtimos annos de seguru at cambiadu su mundu, intre crisis chi non si connoschiant e serraduras de emergèntzia. Finas sos ispidales e sas residèntzias pro sos betzos ant dèvidu parare fronte a s’emergèntzia, serrende sas giannas non solu a sas visitas de parentes e amigos, ma finas a sos assòtzios de voluntàrios chi òperant in su territòriu. Lu narant sas presidentes de duos de sos tres grupos vincentzianos de Aristanis, chi – paris cun sas Daminas de sa Ruga Dereta (‘via Dritta’) – si ponent a disponimentu de sas categorias prus dèbiles.
“Sa pandemia est istada mala meda – narat Lucia La Sala, responsàbile de sas vincentzianas ospedalieras -. Dae una die a s’àtera no amus pòdidu prus fàghere assistèntzia a sos malàidos. Los agiudaìamus a mandigare, a comunicare cun sos parentes e cun su personale sanitàriu, lis daìamus una paràula de cunfortu e de isperàntzia, chi sunt importantes meda cando unu est ricoveradu”.
“Da duos annos non faghet prus a intrare a su ricòveru de Silì pro non pònnere in perìgulu sos betzos – agiunghet sa presidente de sas vincentzianas de sas RSA Lilli Cogotti -. Los podimus bìere ebbia a dae segus de unu bidru abarrende in su cortile, o si nono pro pagos minutos cun totu sos dispositivos de seguresa sanitària. Ma sas mascareddas ponent làcanas a sa comunicatzione, cun sa gente chi intendet pagu. Est una cosa chi dispraghet, ma sa seguresa (nostra e de sos òspites) benit in antis de totu”.
Sos voluntàrios non podent ancora torrare a sa normalidade de sas atividades issoro, chi fiant de cumpangia, de agiudu pro carchi racumanda, de organizatzione de laboratòrios e festas pro sos eventos prus importantes de sa vida de betzos e malàidos.
“Amus dèvidu torrare a pensare s’atividade nostra – ispiegat La Sala -. Nos semus impignadas e nos semus dedicadas a sas famìllias prus in dificultade. Sa pandemia at peoradu sa situatzione giai provisòria de paritzas famìllias, chi amus agiuadu cun agiudos alimentares e de roba. In tempus de pandemia amus finas adotadu una pitzinna eritrea fìgia de unu mutiladu de gherra, dende.li sa possibilidade de istudiare”.
Nointames siamus essende a bellu a bellu dae su Covid-19, s’incarimentu de sas bulletas causadu dae sa crisi energètica est dende problemas a famìllias meda.
“Su pagamentu de sas bulletas s’est faghende unu problema pro gente meda – cunfirmat sa presidente Cogotti -. A dolu mannu, sas chi nos chircant sunt pro su prus famìllias giòvanas, cun pitzinnos a càrrigu, in ue sos genitores (bortas meda de unos chimbanta annos) ant pèrdidu su traballu e non resurtant prus a garantire su sustentu. Mancari rateizadas, sas bulletas a bortas sunt artas a su puntu chi non si finit de nde pagare una chi giai est pronta s’àtera”.
Sos matessi problemas los tenet su grupu de Lucia La Sala: “Unu pagu de tempus a como, amus comporadu unu frigorìferu nou pro una famìllia cun pitzinnos, ca ant dèvidu seberare intre sos pagamentos e su frigorìferu”.
Nointames de sas dificultades e de sa pandemia, s’impignu de sas voluntàrias sighit a costàgiu de chie tenet bisòngiu. “Istracas e a bortas iscoradas, chircamus de mantènnere su grupu aunidu e isperamus de pòdere andare cantu primu a chircare a sos betzos nostros, torrende a creare sos ligàmenes chi fiant nàschidos in su tempus” at cummentadu sa presidente Cogotti.
“Fiat bellu a bìere unu pagu de isperàntzia in sos ogros de sos malàidos pro more de s’impignu nostru. Isperamus de torrare a sas atividades nostras cantu primu isperende chi sa pandemia finat de su totu. Ispetantis sighimus a nos dedicare a s’impignu nostru pro sos prus dèbiles” at finidu sa presidente La Sala.
(GF.P.)
