A pustis de duos annos de pandemia, sa Mensa de sa Caridade de sas Fìgias de Santu Giusepe, in carrera Càrmene in Aristanis, sa die de Nadale at torradu a retzire sos chi teniant praghere de mandigare in su callentu e in cumpangia sa die de Nadale.
“In tempus de pandemia aìamus sighidu a traballare pro dare màndigu callente a totus siat pro sas festas siat in cale si siat àtera die, aprontende pacos de cunsignare – at ispiegadu sa responsàbile de sa Mensa, suor Gabriella Prinzis -. Custu est su primu Nadale a pustis de s’emergèntzia Covid chi podimus torrare a retzire sa gente in s’aposentu de mandigare. Non sunt totus chi cherent abarrare a mandigare inoghe, mancu in dies chi non sunt de festa: bi nd’at chi sighint a si fàghere cunsignare sa cosa”.
Su menù de Nadale est istadu unu menù traditzionale, pro chi totus s’esserent intesos in domo: “Amus aprontadu antipastu e pasta al forno e, comente segundu, porcheddu arrustidu (o angione, pro sos musulmanos). A pustis birdura, frùtora, ispumante e panetone” at ispiegadu suor Gabriella.
“Non mancat pròpiu nudda e b’at a àere màndigu bundante pro totus, siat pro chie abarrat a mandigare cun nois, siat pro chie si nche leat su màndigu - at sighidu sa responsàbile de sa Mensa -. In custu tempus tenimus gente meda finas in sas dies normales”.
“Amus notadu chi sa gente chi tenet bisòngiu est meda – at cummentadu suor Gabriella -. Pro su prus est gente manna sola, o separados e divortziados in dificultade, o furisteris e gente chi non tenet domo, bènnida dae logos diferentes. Nois chircamus de donare a totus. A chie nos narat chi forsis calicunu si aprofitat, li rispondimus chi sa gente chi benit a nos chircare tenet bisòngiu de s’aberu”.
S’atividade e s’impignu de sa Mensa abarrat in su coro de chie b’andaiat unu tempus. “Calicuna de custas persones chi beniant in sos annos colados, como passat finas pro dare unu saludu ebbia. Bi nd’at àteros chi batint donos ca a pustis de àere retzidu meda cherent donare issos puru, cun una delicadesa infinida chi nos cummovet” at cummentadu sa responsàbile.
Custu de sas mòngias Giusepinas, duncas, est unu Nadale chi pensat a sos ùrtimos, e podent aprontare su màndigu finas gràtzias a su chi retzint in donu. “Cherimus torrare gràtzias a sa generosidade de sos chi nos ant donadu s’ite de mandigare chi amus servidu finas in sa die de Nadale, cun una sensibilidade chi non tenet paragone” at finidu suor Gabriella Prinzis.
(GF.P.)
