S’errìghina est unu bobboi piticu, de sos artropodes ematofagos (chi sutzant su sàmbene), chi est partzidu in duos grupos: sos ixodidi (errìghina tosta) e sos argasidi (errìghina modde). De sos ixodidi sa prus chi si s’agatat in territòriu nostru est sa Rhipicephalus sanguineus o errìghina de su cane, mentres apartenet a sos argasidi sa Argas refluxus o errìghina de su columbu. S’errìghina preferit su cane e ebbia a s’ocasione s’atacat a s’òmine.
Comente s’ischit, cando s’atacat s’errìghina podet èssere perigulosu meda ca podet atacare a s’òmine maladias fintzas mortales comente sa rickettsiosi o àteras formas allèrgicas.
In sas àreas urbanas s’errìghina si agatat acanta e in sos corcadòrgios de sos canes, in sas fresaduras de sos muros, in sas fresaduras de sos panimentos, de sa terra e de sas istradas, duncas est de importu mannu sensibilizare sa populatzione pro chi sos giassos prus perigulosos, in ue podet bìvere s’errìghina, siant semper netos.
S’errìghina essit de sòlitu in beranu e in s’istiu ma fintzas, mancari prus pagu, a sas ùrtimas dies de cabudanni.
Sos interventos pro ispèrdere s’errìghina, comente cussos pro ispèrdere su pùlighe, su bespru, sa musca e sa formiga, sos Entes pùblicos e sas istruturas a usu colletivu ddos podent pedire a sa Provìntzia e si faghent a pustis chi est averiguadu su gradu de infestadura dae parte de su servìtziu provintziale.
(MM)
