Sa festa de totus is santus e de totus is mortus, est intèndia meda in Sardigna.
Est acumpangiada de òperas de devotzioni e de traditzionis gastronòmicas. Custa ùrtima faina est acapiada a s'usàntzia, chi sighit a bivi in logus meda de s'ìsula, de apariciai cosa de papai po is ànimas de is mortus.
In medas famìllias duncas in sa noti tra su primu e su duus de su mesi de onnisanti, s'acostumàt a lassai in sa mesa su postu, cun unu pratu de pasta o manestu, po is ànimas de is mortus, chi passànt a papai.
Me in is famìllias non pòberas meda , in s'ùrtima cida de su mesi de ladàmini, fiat usàntzia a cumentzai a fai is durcis cun sa saba; est a nai pani de saba, tziricas e pabassinus. Custus durcis si fadiant cun is prudutus chi sa terra donàt in cussa simana e duncas nuxi, nuxedda, mèndula, pabassa e sa saba chi si fadiat e si fait ancora cun su mustu de s'àxina binnennada de pagu tempus o cun sa figu morisca limpiada de su sèmini e de su croxu.
