} $(window).on("scroll touchmove", function() { $("#cc-cookies").css({"position": "relative"}, $(document).scrollTop() > 32); }); Provincia di Oristano | Tzentru Servìtzios Culturales U.N.L.A. de Aristanis: sos atòbios de cras e chenàbura
Logo della Provincia di Oristano

Provincia di Oristano - sito web ufficiale

Tzentru Servìtzios Culturales U.N.L.A. de Aristanis: sos atòbios de cras e chenàbura

15/06/2022  - 

Cras, giòbia 16 de làmpadas 2022, a sas 06,00 de sero, in  sa Sala de su C.S.C. UNLA de Aristanis, Marcello Marras at a faeddare cun s’autore Antonio Pinna de su libru Incendi - Dialogo tra un nonno e suo nipote sui disastri ambientali (ISKRA Edizioni)              .

S’argumentu de su libru pertocat s’argumentu de sos fogos in Sardigna: s’istòria de sos dannos a sos buscos, sas càusas e, prus che totu, sos chi sunt istados sos dannos mannos a s’ambiente e a sas atividades  de sos fogos chi in su 2021 ant brusiadu parte manna de su Monteferru e de sa Planarza.

Su libru contat de sa resonada de una giàgiu cun su nepode pitzocheddu; su resonu pertocat sos problemas de s’ambiente, de s’agricultura, sa suferèntzia de sa Terra e bator esèmpios  de sa bellesa de sos ecosistemas e de sa natura: sas abes, sa figu morisca, sos sèmenes identitàrios e sas orchideas agrestes.

Antonio Pinna est istadu prèside e giornalista, at iscritu Il mio viaggio nella SLA, CUEC Editrice 2018, La cura ai tempi del Covid-19 Prendersi cura dei più fragili, Anziani disabili e caregiver familiari nella pandemia, Maggioli, 2020, Antioco Zucca - Un filosofo sconosciuto, 2D Editrice Mediterranea, 1992, Poesie sms, Montedit, 2005, La pineta e il porto, MILLE, 2020.

                                

Chenàbura, 17 de làmpadas 2022, a sas 06,00 de sero, in  sa Sala de su C.S.C. UNLA de Aristanis, Marcello Marras, paris cun s’autora Savina Dolores Massa, at a presentare Voltami (Il Maestrale). Sa presentada est cuncordada paris cun sa Libreria Canu de Aristanis

Su libru contat de Ophelia Andersen chi, in su 1900, dae sos Istados Unidos de Amèrica andat a Parigi a istudiare in s’Acadèmia pro diventare un’artista. In su 1904, obligada dae su babbu a torrare a domo, torrat cun unu biàgiu longu paris cun sos europeos chi andant in Amèrica isperende in sa fortuna de una vida mègius; cussu biàgiu dda càmbiat. In su 1917, a pustis de s’èssere cojuada, torrat a Parigi paris cun su pobiddu arruoladu comente dotore: sunt sos annos de sa Gherra manna. Ophelia cheriat èssere un’artista, una ritratista, imbetzes faghet nàschere su Dipartimentu pro sa cura estètica de sas caras istropiadas e guastadas de sos sordados chi beniant lassados solos, abbandonados dae totus, fintzas dae sas famìllias issoro. Ophelia detzedit de fàghere caratzas de ràmene pintadas pro torrare a dare una cara a custos òmines fertos fintzas in s’ànimu. Pro ogni pròtesi bi cheret unu mese de traballu, a pustis chi issa at connotu s’istropiadu e sa vida sua. Ophelia Andersen at a fàghere 185 pròtesi. Su libru contat sas istòrias de sete de custos òmines, sete conte sas sete vidas de su gatu chi est testimòngiu de sas istòrias issoro.

Savina Dolores Massa est nàschida e bivet in Aristanis. Iscritora de narrativa, poesia, teatru, est regista, cantora e operadora culturale. Cuncordat laboratòrios de iscritura creativa e de propedèutica a sa letura orale. Collàborat dae annos cun su Tzentru de Salude Mentale, sa Biblioteca Comunale, su Tzentru Servìtzios Culturales de Aristanis. Contos e poesias sua sunt publicados in paritzas antologias. Cun Il Maestrale at publicadu sos romanzos: Undici (2008, finalista de su Prèmiu Calvino 2007); Mia figlia follia (2010, traduidu in Fràntza); Cenere calda a mezzanotte (2013); Il carro di Tespi (2016); A un garofano fuggito fu dato il mio nome (2019); Lampadari a gocce (2020); sos contos Ogni madre (2012) e sas regortas de poesias: Per assassinarvi-Piacere siamo spettri (2016), E adesso chiediti perché sei rimasta sola (2021)

(MM)