Sa “Die de sa Sardigna” 2022 at a abarrare in s’istòria. Est sa prima borta, difatis, chi unu pìscamu narat missa totu in sardu, finas sa parte artziende a Corpus Santu chi finas a como si naraiat semper in latinu.
Mussegnore Antioco Piseddu, chi pro annos meda est istadu responsàbile de su progetu pro sa missa in sardu, at seberadu de nàrrere missa impreende su testu campidanesu chi pro issu est familiare essende nàschidu in Senorbì. Sa novidade, dae sos annos colados, est chi at naradu in sardu finas sa parte artziende a Corpus Santu, chi finas a como s’est fata semper in latinu ca cuntenet su “mysterium fidei” e onni paràula devet mantènnere sas isfumaduras teològicas chi dant valididade a sa missa.
Dae trinta annos linguistas e espertos fiant istudiende sas bortaduras e sos mòdulos litùrgicos isperimentales, ca sa Cunferèntzia Episcopale Sarda (CES) pro aprovare sa Missa “integrale” in sardu teniat bisòngiu de una bortadura cumpleta de su Messale timbrada dae sos pìscamos.
“Pro me est unu meràculu – at naradu don Mario Cugusi, unu de sos chi si sunt impignados de prus pro nche fàghere intrare su sardu a crèsia – Pensaìamus chi mussegnore esseret fatu su prefàtziu e sa cunsacratzione in latinu comente semper, imbetzes nos at fatu custu regalu mannu. Torramus gràtzias a Deus”.
S’avocadu Gianni Loy, unu de sos paladinos de sa liturgia eucarìstica in limba locale, dat a bìere sa cuntentesa sua pro custa novidade: “Pròpiu cando fìamus comintzende a pèrdere s’isetu, amus retzidu su donu de sa missa narada in limba nostra. Mussegnore Piseddu est istadu s’istrumentu de s’Ispìritu Santu”.
Custu sèberu de mussegnore Piseddu at a agiuare su traballu de mussegnore Sebastiano Sanguinetti, chi a nùmene de sa Cunferèntzia Episcopale Sarda est sighende sos traballos de “limadura” de su Messale in sardu, istudiende bortaduras e mòdulos pro chi essat cantu primu s’editio maior de sa Missa in sardu, pro rispetare finas sos inditos de paba Frantziscu chi at dadu su cunsensu pro chi sas liturgias eucarìsticas si fatzant rispetende sos limbàgios locales.
Leghe s’artìculu de La Nuova Sardegna
(GF.P.)
