Diat a èssere bellu chi sos pipios e sos pitzocheddos esserent imparadu – in iscola, in domo, cun sos babbos e sas mama o cun sos giajos – unu giogu, una cantzonedda, un’istrobeddalingua o unu ditzu. In iscola, si sos iscolanos e sos istudiantes tenent limbas mama diferentes, diat a pòdere èssere unu cunfrontu ascurtende, cumprendende, imparende, gioghende, fintzas faghende cartellones e traballos diferentes pro connòschere sas ‘istòrias linguìsticas’ de ognunu, pro imparare ca identidades linguìsticas e culturales diferentes, paris in una classe, in un’iscola comente in sa sotziedade sunt una richesa manna.
(MM)
